Dzień Kundelka - Mongrel's Day

Pieski rysowała Agata P. z klasy IIb

Kundelki mówią:)

Dzisiaj jest Dzień Kundelka, to jest okazja, żeby pomyśleć i porozmawiać o tych sympatycznych pieskach. W Świerszczyku z 15 października znaleźliśmy mnóstwo interesujących opowiadań i informacji o psach i ich właścicielach. Jak zwykle czytaliśmy je głośno - każdy chociaż fragment tekstu. Rozmawialiśmy o odpowiedzialności za zwierzęta domowe i o tym jak to dobrze mieć czworonożnego przyjaciela. Potem zrobiliśmy Pieskowe portrety origami. Nasze pieski mówią - ich życzenia, pytania, zaproszenia do zabawy możecie znaleźć pod uszkami:)

Grybus to Pan Jesień - Grybus is Mr Autumn:)

Autorka: Julia W. klasa IIIa

Oto opowiadanie Julii o Panu Jesieni.

 Grybus to Pan Jesień 

W pewnej zielonej dolinie mieszkał sobie Grybus. Bardzo blisko doliny był las, który miał piękne krajobrazy. Grybus dwa miesiące temu przeprowadził się do bukowego zaplecza w małej norce.

Pewnej listopadowej pogody rozpadał się deszcz. Jak lało okropnie! Grybus był w samym środku lasu i przewidywał, że będzie piękne słonko. Nie miał schronienia. Nikt go nie chciał przyjąć, bo był tak mokry, jak tylko mogła być ulewa. A jeszcze na dodatek zabłądził. Wtedy jaskółka spadła z nieba.

- Jaskółko, jaskółko! Co się stało ? - spytał Grybus.

-  Zmęczona jestem i nie zdążyłam odlecieć do ciepłych krajów. Zmartwiła się jaskółka.

- Jak się nazywasz? Bo ja Grybus - Cichutkim głosikiem powiedział.

- Jestem Krinosa, moja mama, tata, siostrzyczki i bracia już polecieli. Zmartwiła się.

- Chodź, chyba umiesz rozczytać tę mapę? Dostałem ją, gdy tutaj zamieszkałem. A ja nie umiem czytać map.

I poszli. Jaskółeczka Krinosa świetnie znała kierunki świata.

- Tutaj jest mój dom. Jest trochę zimny. Zbierałem zapasy, ale nie przewidziałem, że przyjdzie  gość do mnie.

- Spróbuję pójść na dwór i poszukać jedzonka w lasku.

- O nie, nie! Ja  idę, a ty poleż sobie na razie na moim łóżku.

Grubus poszedł do lasu i było bardzo, bardzo zimno. Powiem wam, że zebrał jedzonka pół lasku  i więcej niż wcześniej.

- Ma ma ma mam Aaaaa psiiiiiiiiiik Aaa  ka ka sz sz el el el psik i katar.

- Mój biedaku, mój biedaczku, mam apteczkę od mamusi. Chodź! Pomogę ci.

Jaskółeczka otworzyła swoją  apteczkę, w której mama dała jej lekarstwo, kiedy przygotowali się do lotu.

- Och! Jaka super apteczka! Też taką chciałbym mieć.

- Wiesz mogę ci ją podarować za to, że jesteś taki dobry.

- Dziękuję, dziękuję! Te tabletki i ten syrop są takie uzdrawiające, ale muszę jeszcze poleżeć w łóżku.

- Ja nie mogę lecieć! Jest za późno. Mama i tata mówili, że wrócą do Doliny Brzękowej.

- To tu, czuj się, jak u siebie! To jest Dolina Brzękowa.

- Będę ci pomagała, gotowała i sprzątała, co chcesz. Na razie jesteś chory, więc…

- Jaskółeczko chodźmy dzisiaj wcześniej spać o trzy godziny.

- Dobrze. Przytaknęła…

Rano Jaskółeczka robiła już śniadanie - dwa jajka i sok z borówek.

 Czy to piątek, czy sobota, może wtorek lub środa?

- Dzisiaj są twoje urodziny, widzę w kalendarzu.

- Tak, są. O czuję zapach smażonych jajek i borówek!

- Zapraszam do stołu.

-  Moje ulubione! Hej czytałaś w pamiętniku?

- Przepraszam, dzisiaj są twoje urodziny, więc masz moją apteczkę i jeszcze niespodzianka.

- Fajnie przebiorę się i zjem śniadanie, umyję zęby i poczekam na niespodziankę.

Ubrał, umył, poczekał, przebrał - to czasowniki „Co robi?” Już to zrobił.

- Chodź przed twój dom, to ci pokażę niespodziankę:

                                             Czary, czary nie do wiary,

                                               wiatr i słońce - na wagary,

                                                   kropla rosy i strumyka dźwięk

                                                      kolorowe liście - brzdęk

                                                          jasny przenika a ciemność wnika

                                                               wzywam moją panią.

Pani Jesień cuda dziwy. Piękne, czerwone włosy, suknia barw jesieni, lecz ta piękna istota we włosach ma liście.

- Ja jaskółka Krinosa chcę, aby jesień to był chłopak i to on jest doskonały.

- Jaskółki  nie kłamią, więc skoro Krinosa zrobiła test, to zdałeś. Jesteś jesienią. Przytaknęła, już nie pani jesień.

- A ty Krinosko, kim będziesz ?

- Ja będę pomagać mu. Powiedziała jaskółka.

Po kilku miesiącach pobrali się, ale nadal był tylko chłopak jesień - Grybus.

Pani Jesień - Mrs Autumn

Poćwiczyliśmy w poniedziałek głośne czytanie, przypominając sobie starą, ale sympatyczną książeczkę Lucyny Krzemienieckiej, Z przygód Krasnala Hałabały. Jesień za oknami biblioteki, więc znaleźliśmy jesienny rozdział O gościach, co nie przyszli na ucztę. Autorka opisuje w tym rozdziale spotkanie krasnala z jesienią ubrana w pelerynę z liści. Ponieważ tak się zdarzyło, że od kilku tygodni suszyliśmy jesienne liście w starej książce, postanowiliśmy wykorzystać je do zaprojektowania stroju dla Pani lub Pana Jesieni - stworzyliśmy prawdziwy, liściowy pokaz mody:)

Powyborcze refleksje Julii:)

Autorka: Julia W. klasa III a sp

Demokracja pod jeżyną

Nad strumykiem pod jagódką mieszkają sobie misie pysie. Są bukowym pięknym skarbem, mają szkołę nie na żarty.

Jesteśmy na ulicy Demokracji pod jeżyną.

Jest to rodzina Kluklukluklunawie, w środę wygrali totolotka i to aż 100 orzeszków – to szczęściarze! Mają córkę Jalonstoni, braciszka Bonafienda, mamę Kundę i tatę Bryksena. Następna rodzina to Izenobanto Marenka i Laptopa, mają jedynaczkę Arai. A tamci  nie mają dzieci. To Karibena i maż Lunatino, mają za to kotka Hugo. A  tutaj dzieci grupka. Tata Roneczek, mama Funiastania mają dzieci. To Lunasin, Bunasia i Manryska Rustwonie.

Listopad tuż, tuż a na zimę zapasy są potrzebne. Wszyscy ziemniaki, drewno zbierają.

Ciężko pracują. Dzieci im pomagają. Manryska pracowała u pana Bryksana, ale mało płacą. Na godzinę 2 orzeszki a za dwa orzeszki można kupić jedno jabłko. Pracowała 8 godzin i poszła pomagać rodzicom, lecz rodzeństwo zapomniało odrobić lekcje.

Tak zmęczeni, tak niezadbani byli.

- Jedziemy nad rzeczkę. Uśmiechnęła się mama.

- Nie, nad morze! Tupnęła Bunasia.

- Do wujka Zdynowanka na plażę! Krzyknął Lunasin.

- Nie do parku, tam jest piękne jeziorko. Powiedziała i zemdlała Manryska.

- Co ci jest? Odezwał się tata.

- Po prostu się kłócą, a mnie dzisiaj boli głowa i chciałam pójść do parku odpocząć.

- Dobrze kochani idziemy do parku. Krzyknął tak tata, jak niewiadomo co.

- Ale ja chcę nad rzeczkę!

- A ja do wujka!

- Musimy nad morze i zrobimy sobie piknik.

- Nie. Tam nie pojedziemy. Wy oddaliście jeden głos, a my dwa, więc wygraliśmy te wybory. Odezwał się tata.

- To były wybory? Zapytała Bunasia.

- To były wybory? Powtórzył Lunasin.

- Tak, jest demokracja.  Każdy wybiera, a wygrywa większość głosów. Wytłumaczyła Manryska.

- Zgadza się, dlatego idziemy do PARKU! Powiedział zadowolony tata.

Następnego dnia w szkole Pod Jeżyną im. Karyguni Lasteckiej odbyło się demokratyczne głosowanie.

- Głosujemy na samorząd, wrzućcie karteczki do klasowej urny wyborczej. Powiedziała Lukracja nasz nauczycielka.

- Demokracja to demokracja. Krzyknęła Buniasia.

- Tak zgadza się Bunasiu. Powiedział Pani Lukracja.

I rozpoczęły się wybory.

- Skarbnik Lunasin, Zastępca Bunasia i Przewodnicząca Manryska.

Koniec

Dzień Nauczyciela - Teacher's Day

Oto jesienne zakładki, które zrobiliśmy na kółku czytelniczo-plastycznym, dla naszych ulubionych nauczycieli.

Wszystkiego najlepszego:)

Eko-misie - Eco-bears:)

W poniedziałek pojawiły się w bibliotece eko-misie. Zrobiliśmy je sami z buczynowych skorupek. Zaglądnęliśmy do Encyklopedii drzew, żeby sprawdzić jak wygląda buk, drzewo, z którego pochodzą te śliczne, troszkę kłujące skorupki. Tworzywo przyrodnicze: patyczki, klonowe "noski", żołędzie, kasztany, owoce jarzębiny znajdziecie podczas jesiennego spaceru. Potem, bawcie się dobrze:)

Specjalny dar - Special gift

Biblioteka otrzymała w darze wyjątkową książkę. Zbiór zadań zamkniętych z fizyki podarował nam autor, pan Robert Rybak, który jest nauczycielem fizyki w naszym gimnazjum. Gratulacje dla publikującego nauczyciela:) 

Opowiadanie Julii o Zróbktosiach - Julia's story about Zróbktosie:)

Opowiadanie Julii Wiergowskiej z klasy III a sp

Rodzina Zróbktosiów

W Rodzinie Zróbktosiów wszyscy lubili Ciotkę Olę Plastuś. Miała przyjechać następnego dnia około godziny 15. Mama Kluska robiła ciasto ze śliwkami, które cała rodzina uwielbiała. Bliźniaczki Plastusia i Beczunia sprzątały swoje pokoje, a tata Wacek Butelkowiec kłócił się z naszym sąsiadem Brusnatenem. Ja jestem niewidzialnym kotem Osni i jestem chłopakiem.

- Mamo posprzątałyśmy w pokoju, możemy pójść do Druni Brusnatenem pobawić się lalkami? Prosiła Plastusia.

- Nie, nie możecie pójść. Musicie jeszcze posprzątać garaż z tatą, umyć samochód z tatą, skosić trawę z tatą, odrobić lekcje z tatą, posprzątać biblioteczkę rodzinną z tatą i pozmywać i odkurzyć w pokojach.

Dziewczynki były smutne, ale też zdziwione. Wszystko z tatą, a tata wciąż się kłóci.

- Tato chodź i skończ rozmowę, masz mnóstwo roboty.

- Idę, idę. Pali się, czy co? Zezłościł się tata.

No i poszedł… i wrócił, bo zapomniał lemoniady. Postawił ją na stole. Potem znowu zapomniał pączka, którego miał zjeść już dawno temu. I znowu zapomniał prezentu dla swoich najukochańszych Plastusi i Beczuni. Potem był kłopot z kosiarką. Tata zapomniał, że sprzedał ją dwa miesiące temu.

- Pożyczymy od Pana Brusnatenema. Jest miły, chociaż  ty nie lubisz go, tato. Powiedziała Plastusia.

- No dobrze córeczko, więc ty pójdziesz pożyczyć kosiarkę.

Plastusia nie była zadowolona, ale poszła, bo nie lubi się droczyć z tatą.

- Proszę bardzo oddajcie jutro, bo wyjeżdżamy do mojej mamy - Powiedział nasz sąsiad, którego nazwisko trudno się pisze i wymawia.

Skosiliśmy trawę, a inne zadania poszły łatwo.

- Jesteśmy zmęczone. Powiedziała Beczunia.

Tata dał im prezenty, to były piękne lalki.

- Jakie piękne, przydał by się domek, aby miały gdzie mieszkać. Powiedziała Beczunia.

- Na razie nie mam domku, ale mam pudełko dla lalek i maszynkę do robienia ubrań. Będziecie mogły szyć sukienki i stroje - Powiedział tata.

- Dziękujemy ci tato, to bardzo piękne lalki, a dla mamy coś masz? - Spytała Plastusia.

- Mam książkę „Przepisy Ufonów’’ i „Poradnik super mamy” - Powiedział tata.

- Mamusiu, możemy pójść już do Druni?  OBIECAŁAŚ! Krzyknęła Plastusia.

- Możecie, ale na godzinkę. Na dwie, gdy obejrzycie sobie u niej dobranockę. Dzisiaj jest „Odlot” - Powiedziała Mama.

- Fajnie, fajnie, fajnie!!! Pisnęły dziewczynki.

Potem poszły do Druni, która też dostała nową lalkę.

- Ja mam nowiuteńką - Chwaliła się Drunia.

- Może się pobawimy lalkami… Mówiła Beczunia.

- Ale teraz jedziemy na konie - Powiedziała Drunia.

Mama się bliźniaczek się zgodziła.

Konie były piękne z grzywką, długimi włosami, krótkimi pasemkami. Miały śliczne kolory: biały, czarny, brązowy - najróżniejsze.

Beczuni spodobała się Czarna Perła, Plastusi Szczęśliwa Podkowa a Druni - Lśniąca Alent.

Dziewczynki jeździły długo, ale zbliżała się dobranocka i musiały jechać.

Obejrzały „Odlot”, pożegnały się z Drunią. Mama poczytała baję i poszły spać. Mama wtedy poszła do sauny i pomyślała , że wybierze się do Gracielli, swojej sąsiadki która mieszkała pięć domów dalej. Tata palił fajkę, ale zamierzał wpaść do kumpla ze studiów siedem domów dalej.

Do dzieci przyszła niania Pryksonehas, a rodzice zajęli się swoimi sprawami.

Szczęście, że była niania, bo Beczunia się źle poczuła, Plastusi przyśnił się koszmar i powtórzyło to się dziesięć razy. Kiedy rodzice przyszli, podziękowali niani.

                                                        *      *      *

Następnego ranka wszyscy czekali na Ciotkę, gdy przyjechała dostała super prezenty. I zanocowała, a przedtem powiem wam w sekrecie, odbyła się wielka impreza.

A jak myślisz, jakie jeszcze przygody miała rodzina Zróbktosiów?

Wesoła rodzina Zróbktosiów:)

 

W poniedziałek znowu czytaliśmy "Świerszczyk", dobrze jest czasem poćwiczyć głośne czytanie, wszyscy bardzo to lubimy:) W numerze z 15 września 2011 znaleźliśmy wspaniały pomysł na "recyklingowe rzeźby" - Rodzinę Zróbktosiów. Przeszukaliśmy zakamarki biblioteki i własne plecaki i okazało się, że mamy mnóstwo materiałów, które można wykorzystać do realizacji swojego pomysłu. To była wesoła i twórcza zabawa, Zróbktosie bardzo się udały, a Julia postanowiła napisać opowiadanie o tej trochę zwariowanej rodzince:)